به گزارش خبرگزاری فارس از یزد، در دنیایی که هر روز خبری از جنگ، فاجعه و نابرابری گوشه‌ای از جهان را می‌لرزاند، گاهی نورهایی کوچک اما پرقدرت از جنس ایثار و انسانیت، تاریکی‌ها را می‌شکافند.

این نورها، زنانی هستند که بی‌صدا، بی‌ادعا و با دستانی پر از مهر، در خط مقدم نجات جان‌ها و التیام قلب‌ها می‌ایستند. چه در زلزله‌های ویرانگر، چه در جاده‌های پرخطر نوروزی، یا در دل کویر سوزان یزد، حضور آنان نه یک فعالیت میدانی و خدمت بلکه نمایشی از یک «ارزش انسانی» است. 

این گزارش، روایتی است از عشق و مسئولیتی که در رگ‌های این بانوان جریان دارد که با رویکرد رسانه‌ای «دختران توانمند_مادران توانا» به ابعاد مختلف آن می‌پردازیم. 

واژه «توانا» تنها یک acronym (سرواژه) نیست؛ یک فلسفه است. تیم‌های ویژه‌ای که از دل‌ِ درد مشترک زلزله‌زدگان هریس و ورزقان متولد شدند، امروز نماد زنانی هستند که «حمایت روانی» را به‌اندازه «نان‌وآب» ضروری می‌دانند. 

تصور کنید، چادرهای اسکان موقت، کودکانی که خانه و خانواده‌ خود را از دست‌داده‌اند، و زنانی با چادرهای سفید هلال‌احمر که نه فقط با دارو که با کلمات و آغوش خود، زخم‌های روح را التیام می‌بخشند. اینجا «امداد» فقط درمان جسم نیست؛ نجات روحی است که درگیر «چرا من؟» شده است. 

جامعه‌ای که زنان را تنها در نقش‌های سنتی می‌بیند، اغلب از درک این واقعیت عاجز است که زنان در بحران‌ها، پیشرفته‌ترین ابزار نجات و همدلی هستند ازاین‌رو پژوهش‌ها نشان می‌دهد حضور زنان در عملیات‌های امدادی، به‌ویژه در حمایت روانی، بهبودی بازماندگان را تا ۴۰ درصد افزایش می‌دهد.